Czym jest łysienie androgenowe?

Łysienie androgenowe jest jedną z chorób wiążącą się początkowo z powstaniem łysienia, a w konsekwencji z całkowitą utratą włosów. Choroba ta przyjmuje z reguły charakter niebliznowaciejącej utraty włosów następującej na skutek zwiększonego poziomu występowania męskiego hormonu w organizmie tzw. androgeny. Choć łysienie kojarzone jest przeważnie jako jedynie męski atrybut, to łysienie androgenowe dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.

Powstawanie łysienia androgenowego

Dokładny mechanizm odpowiadający za powstanie łysienia androgenowgo związany jest z występującą w organizmie przemianą testosteronu (wpływa na to tzw. enzym 5α-reduktazy). Na skutek nadmiernego stężenia testosteronu w organizmie, dochodzi do nadprodukcji DHT – pochodnej testosteronu, która następnie oddziałuje na receptory androgenowe mieszków włosowych. Nadprodukcja DTH doprowadza do stopniowego zaniku występowania mieszka włosowego. Mieszki ulegają stopniowej miniaturyzacji, dochodzi do zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz standardowego cyklu wzrastania włosów. Następuje powolne skrócenie fazy ich rozwoju. Włosy stają się coraz rzadsze, cieńsze, a pojawiające się nowe włosy coraz słabsze i krótsze, aż w końcu przestają się pojawiać.

Ryzyko występowania

Łysienie androgenowe typu męskiego

Występowanie łysienia androgenowego wiąże się przede wszystkim z genetyką. Naukowcy badający androgenowe wypadanie włosów potwierdziły związek pomiędzy skłonnościami genetycznymi występującymi przy nadmiernej wrażliwości mieszków na androgeny. U mężczyzn jako dodatkowy czynnik wywołujący łysienie androgenowe może wiązać się z wpływem czynników zewnętrznych takich jak prowadzony tryb życia oraz nieregularna gospodarką hormonalna. Do tych czynników zaliczyć można m.in. palenie papierosów, nadmierny stres, zła dieta, a także zwiększone przyjmowanie suplementów diety odpowiadających za przyrost masy mięśniowej.

Łysienie androgenowe typu żeńskiego

Łysienie androgenowe u kobiet zdrowych występowanie męskich hormonów androgeny jest bilansowane przez kobiece hormony estrogenu i progestageny. Gdy jednak dochodzi do zaburzenia poziomu androgenów w organizmie, pojawia się łysienie androgenowe. Powstanie łysienia androgenowego może korelować z występowaniem zaburzeń hormonalnych i być sygnałem do pojawienia się w organizmie niektórych nowotworów takich jak zespołu policystycznych jajników, nowotworu nadnerczy i jajników oraz występowania nadczynności w korze nadnerczy.

Do podwyższonego poziom androgenów u kobiet może dochodzić także w okresie występowania ciąży lub menopauzy. Niekiedy za wysoki poziom androgenów odpowiada stosowanie u kobiet środków antykoncepcyjnych, które zawierają w swoim składzie czynniki zwiększające aktywność hormonu androgeny. Inne zauważalne objawy w przypadku dziedziczenia łysienia androgenowego to trądzik lub zaburzenie cyklu miesiączkowego.

Łysienie androgenowe leczenie

Rozpoznanie i leczenie u mężczyzn

Wśród mężczyzn utrata owłosienia ma miejsce początkowo w okolicach sfery czołowo i skroni, wycofanie się linii czoła, aż do sfery ciemieniowej (szczyt głowy). Dalsze rozprzestrzenianie choroby pozostawia koronę włosów na potylicy oraz częściowo przy okolicach skroniowych.

Łysienie androgenowe męskie dotyczy już mężczyzn w wieku około 20 lat. Przeprowadzone badania łączą je także z występowaniem choroby niedokrwiennej serca (gdy łysienie androgenowe występuje poniżej 36 roku życia) oraz występują korelacje pomiędzy łysieniem androgenowym, a łagodnym rozrostem prostaty.

W leczeniu miejscowym stosuje się minoksydyl (płyn lub spray) o największym spektrum działania. Minoksydyl wpływa na naczynia mieszków włosowych, rozszerza je, a wcieranie go w mieszki włosowe stymuluje ich komórki oraz przedłuża czas wzrostu . W leczeniu ogólnym stosowany jest finasteryd hamujący enzym 5α, przyczyniając się do zahamowania produkcji DHT.

Rozpoznanie i leczenie łysienia androgenowego u kobiet

Łysienie androgenowe dotyczy kobiet w wieku powyżej 30 lat. Utrata włosów następuje w środkowej części głowy bez zmiany linii włosów na czole. Dalszym rozwojem choroby jest stopniowe przerzedzenie włosów. Owłosienie na całej głowie staje się rzadsze i cieńsze. W skrajnych przypadkach dochodzi do do całkowitego odkrycia skóry głowy.

Wdrożenie leczenia u kobiet wiąże się z odnalezieniem przyczyny powstania choroby. Czasem wystarczy jedynie zmiana środka antykoncepcyjnego na inny. W innych sytuacjach konieczne będzie sprawdzenie gospodarki hormonalnej i potencjalnego wystąpienia chorób nowotworowych. W leczeniu kobiet również stosuje się miejscowo preparaty posiadajcie minoksydyl. Doustne przyjmowane leki powinny posiadać różne pochodne estrogenów hamujących wzrost androgenów.

Ostatecznością w walce z łysieniem androgenowym jest przeszczep włosów.

Podobne wpisy